ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

Ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος Παπαχρήστου γεννήθηκε στο Λάμποβο του Σταυρού (ή Άνω Λάμποβο) Αργυροκάστρου το 1858.  Εμαθήτευσε στην Κωνσταντινούπολη και αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1882, αφού υπέβαλε διατριβή χάρη στην οποία ανακηρύχθηκε διδάκτωρ. Χρημάτισε καθηγητής στο Ζωγράφειο Διδασκαλείο στο Κεστοράτι Αργυροκάστρου και στη συνέχεια καθηγητής και ιεροκήρυκας στο Αργυρόκαστρο, τις Σέρρες, την Αδριανούπολη και την Κωνσταντινούπολη.  Το 1893 ανεδείχθη τιτουλάριος Επίσκοπος Δαφνουσίας και εστάλη στο Σιδηρόκαστρο και το 1894 στο Μελένικο της Μακεδονίας. Την ίδια χρονιά προήχθη σε Μητροπολίτη Λιτίτσης και κατά τα έτη 1895-1896 διετέλεσε τοποτηρητής της Μ. Πρωτοσυγγελλείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.  Το 1897 μετατέθηκε στην Μητρόπολη Παραμυθίας, το 1900 στην Μητρόπολη Βελεγράδων (Μπεράτι) και το 1909 στην Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Δελβίνου και Χειμάρρας.  Ο Ρενέ Πυώ, Γάλλος δημοσιογράφος, που περιόδευε την περίοδο 1913 - 1914 την Βόρειο Ήπειρο, μιλά

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο της Αδελφότητας Κρητών Πειραιά «Η ΟΜΟΝΟΙΑ», η  εκδήλωση στη μνήμη των αγωνιστών του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (1912-1914) που διοργανώθηκε  σε συνεργασία με τον Ηπειρωτικό Σύνδεσμο Πειραιά, την Ένωση Απανταχού Μανιατών «Η ΜΑΝΗ» και την Κίνηση για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου. Παρά τα έντονα καιρικά φαινόμενα, η αίθουσα εκδηλώσεων της Αδελφότητας, γέμισε με μέλη και φίλους των σωματείων, που προσήλθαν για να τιμήσουν τους πρόγονους τους, που έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά της ενιαίας Ηπείρου.  Την άκρως συγκινητική εκδήλωση την οποία παρουσίασε η Αντιπρόεδρος της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» Αντωνία - Μαρία Ντουντουνάκη, χαιρέτισαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και Φαλήρου Σεραφείμ, ο Δήμαρχος Πειραιά Γιάννης Μώραλης και οι Πρόεδροι: της Αδελφότητας Κρητών Πειραιά «Η ΟΜΟΝΟΙΑ», Θεόδωρος Τσόντος, του Ηπειρωτικού Συνδέσμου Πειραιά, Δημήτριος Λένης, της Ένωσης Απανταχού Μανιατών «Η ΜΑΝΗ», Σταύρος Βοϊδονικόλας και της Κίνησης για την Ανα

Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 17/02/2019 Ήταν 17 Φεβρουαρίου του 1914 όταν οι Βορειοηπειρώτες εξεγέρθηκαν εναντίων της αποφάσεως των Μεγάλων Δυνάμεων να εκχωρηθεί η περιοχή τους στο νεοσύστατο Αλβανικό κράτος.  Ο Αυτονομιακός Αγώνας του 1914 αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, αφού κατοχύρωσε το μέλλον και την επιβίωση του στην πολύπαθη αυτή περιοχή της Ηπείρου και αναγνωρίστηκε διεθνώς η ύπαρξη Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας και με την Δήλωση της Αλβανίας για της Μειονότητες στην Κοινωνία των Εθνών το 1921. Στην σύγχρονη εποχή την οποία διανύουμε, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, η έννοια της αυτονομίας έχει διάφορες μορφές, όπως π.χ. η διοίκηση ορισμένων περιοχών ενός κυρίαρχου κράτους από όργανα μιας αναγνωρισμένης εθνικής μειονότητας. Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα στην Ευρώπη, όπως τα αυτόνομα νησιά Ώλαντ της Σουηδικής μειονότητας στη Φιλανδία. Οι αναγνωρισμένες εθνικέ

Στις 16 Φεβρουαρίου 1914 το Δέλβινο και οι Άγιοι Σαράντα ανακηρύσσουν την Αυτονομία τους.  Παρά τις διαταγές της Ελληνικής Κυβέρνησης προς τις Aρχές για παρεμπόδιση των εκδηλώσεων, η Προσωρινή Κυβέρνηση στο Αργυρόκαστρο αποφάσισε η ανακήρυξη της Αυτονομίας να γίνει επίσημα στις  17 Φεβρουαρίου  και μάλιστα να λάβει πανηγυρικό χαρακτήρα για την τόνωση του ηθικού του λαού. Ως τόπος ορίσθηκε κατάλληλος χώρος κοντά στο Αργυρόκαστρο, στις όχθες του ποταμού Δρίνου.  Ο πληθυσμός της πόλεως και της περιοχής Αργυροκάστρου άρχισε να συγκεντρώνεται από τις πρώτες πρωινές ώρες πάνοπλος. Οι αστυνομικές αρχές βρέθηκαν σε αδυναμία να παρέμβουν. Ο Ελληνικός Στρατός που βρισκόταν σε επιφυλακή και σημαντικές δυνάμεις του με πυροβολικό είχαν καταλάβει δεσπόζουσες θέσεις, απέφυγε να επέμβει, για να αποτραπούν τυχόν αιματηρά επεισόδια.  Στις 4 το απόγευμα έφτασε στις όχθες του Δρίνου ο Πρόεδρος και τα μέλη της Προσωρινής Κυβερνήσεως και άρχισε η τελετή του αγιασμού. Την δέηση υπέρ του Προέδρου της