ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

  Έντονη είναι τις τελευταίες ημέρες η φημολογία, η οποία τροφοδοτείται από άρθρα κορυφαίων ελληνικών ΜΜΕ τα οποία δεν έχουν διαψευσθεί ακόμα από το Υπουργείο Εξωτερικών, ότι η ελληνική κυβέρνηση προτίθεται να αναγνωρίσει το Κόσοβο. Αδιαμφισβήτητα μία τέτοια κίνηση, εάν πραγματοποιηθεί, θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στα Βαλκάνια, με συνέπειες και εναντίον της Ελλάδας, αφού η ίδια η Αθήνα θα δώσει με αυτό τον τρόπο διπλωματικά και πολιτικά επιχειρήματα σε όσους επιβουλεύονται την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα του Ελληνισμού (βλ. περιπτώσεις Κύπρου - Θράκης).    Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση θα συναινέσει στην πραγμάτωση της «μεγάλης Αλβανίας», την ώρα που το καθεστώς Ράμα διεξάγει πολιτική βελούδινης εθνοκάθαρσης εις βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Είναι λοιπόν δυνατόν το εθνικό μας κέντρο να αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Κοσόβου και την ίδια ώρα να μην δείχνει την αναμενόμενη στήριξη στον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου;  Ως Κίνηση για την Αναγέννηση της Βορείου Η

Του Θοδωρή Ασβεστόπουλου Παγκόσμιο ενδιαφέρον και κινητοποίηση από κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς προκάλεσε η σύλληψη του Λευκορώσου αντιπολιτευόμενου μπλόγκερ Ρομάν Προτάσεβιτς μετά την «κρατική αεροπειρατεία» από το καθεστώς Λουκασένκο, σε σημείο να επιβάλλονται κυρώσεις εις βάρος του Μινσκ. Μέχρι και έκτακτη συνεδρίαση θα πραγματοποιήσει για το θέμα το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ… Ακόμα και η ελληνική κυβέρνηση έδειξε ιδιαίτερη ζέση για την υπόθεση, με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει ότι «Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, στη Σύνοδο Κορυφής, πρέπει να συμφωνήσουν ώστε να υπάρξουν ξεκάθαρες και αυστηρές συνέπειες που δεν θα αφήσουν περιθώρια στη Λευκορωσία να αμφισβητήσει την ενότητα και την αποφασιστικότητά μας». Από την πλευρά του ο αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης έκανε λόγο για «κύμα οργής κατά της Λευκορωσίας από όλα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου». Είναι όμως απορίας άξιον το γεγονός ότι ο ίδιος πρωθυπουργός, το ίδιο Υπουργείο Εξωτερικών, η ίδια κ

Από τον εκδοτικό οίκο «Ελευθερία» (Θεσσαλονίκη) κυκλοφόρησε το πόνημα αυτό .   Η εργασία και η χρηματοδότηση της έκδοσης αυτής έγινε από τον σύλλογο «Οι φίλοι του Κωνσταντίνου Κατσίφα» .   Επιμέλεια: Χαράλαμπος Καμπλιές .   Σε 232 σελίδες παραθέτει και αναλύει το κάθε τι γύρω από τον Κωνσταντίνο Κατσίφα και την δολοφονία του από τις αλβανικές ειδικές δυνάμεις .   Άρθρα που γράφτηκαν, δηλώσεις πολιτικών, μηνύσεις που υπεβλήθησαν .   Η αδελφή του Βιολέτα γράφει για την ζωή, τον χαρακτήρα και τις συνήθειες του Κωνσταντίνου . Μέσα από τις σελίδες ξεδιπλώνεται όλη η Βόρειος Ήπειρος σε όλο της το δράμα .  Τις αλβανικές πιέσεις, την εγκατάλειψη, τους ανθρώπους των Αλβανών, τον ραγιαδισμό .   Τα 35 χρόνια ζωής ενός νέου εθνομάρτυρα που δεν άντεξε τις αλβανικές πιέσεις να σκύψει το κεφάλι και με τον δικό του τρόπο βροντοφώναξε «Ελευθερία ή Θάνατος» .    

Εφέτος θεωρώ επιβεβλημένη υποχρέωση να πάρουμε μερικά μηνύματα από το βίωμα του νεωτέρου Έλληνα Νεομάρτυρα της Βορείου Ηπείρου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΩ. ΚΑΤΣΙΦΑ από το Βουλιαράτι Αργυροκάστρου που δολοφονήθηκε την 28-10-2018,  αναίτια από το αλβανικό κράτος.  Στην προσπάθειά του ο Νεομάρτυς Κωνσταντίνος να προβάλλει τα δίκαια των βορειοηπειρωτών που καταπατούνται συνεχώς από το αλβανικό κράτος έδωσε την ζωή του ως επισφράγισμα του αγώνα του. Αναφέρουμε ένα  αληθινό γεγονός που δείχνει του λόγου το αληθές για το βίωμά του.  Ήταν συνεχώς δίπλα σε κάθε πτωχό της επαρχίας του προσφέροντας το κατά δύναμιν. :  « Ένας στενός του συγγενής ευρίσκεται στην εισαγγελία του Αργυροκάστρου και ζητά το πόρισμα για ποιο λόγο δολοφόνησαν τον Κωνσταντίνο φυσικά χωρίς ποτέ να του απαντήσουν. Ένας αλβανός αστυνομικός μεταξύ όλων βλέπει την θλίψι αυτού του ανθρώπου και του κάνει κρυφά νόημα θέλει να του ειπή κάτι πιο πέρα. Συναντούνται και του λέει όσο μπορούσε , να τον ακολουθήση στο σπίτι η γυναίκα του ξέρει αρκετ

Είναι ένα εύλογο ερώτημα που το ακούς καθημερινά. Και με το δίκιο τους να ρωτούν. Οι άνθρωποί μας είναι ανημέρωτοι. Είναι συγχυσμένοι. Είναι και κουρασμένοι με αυτό που συμβαίνει στο δικό μας χώρο. Άλλη μια φορά τα δύο κόμματα που αντιπροσωπεύουν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, δεν τα βρήκαν αναμεταξύ τους. Θέλεις η ισχυρογνωμοσύνη, θέλεις η καρεκλομανία, θέλεις το σαράκι που μας ιριδίζει, δεν κατόρθωσαν να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να βρουν τη χρυσή τομή. Να κατέβαιναν με κοινούς υποψηφίους. Που θα υποστηρίζονταν απ’ όλη την Ελληνική Κοινότητα. Ούτε η οργάνωση της Ομόνοιας κατόρθωσε να τα συμφιλιώσει. Ή μάλλον η ηγεσία της ομόνοιας μονοπλευρίζει. Το ΚΕΑΔ συμφιλιώθηκε με το δημοκρατικό κόμμα, ενώ το ΜΕΓΚΑ με το σοσιαλιστικό κόμμα της Αλβανίας. Ή μάλλον δεν συμφιλιώθηκαν, συνεργάζονται. Με κοινούς υποψηφίους, με κοινό ψηφοδέλτιο. Ξεφυλλίζοντας τα πρακτικά της ομόνοιας βλέπεις δηλώσεις της ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ:  «Καμία συνεργασία με τα αλβανικά κόμματα, μόνον μετά τις εκλογές θα συνεργαστούμ

  Μαθημένος ο λαός της Ελληνικής μας Κοινότητας με τέτοιες μέρες και με τέτοια περιστατικά. Σε κοντά πέντε δεκαετίες του ολοκληρωτικού δικτατορικού συστήματος στην Αλβανία. Νόμισε πως η νέα εποχή, αυτή της δημοκρατίας, θα καταργούσε τέτοιες μεθόδους και τέτοιες πράξεις. Γελάστηκε, διότι είναι δύσκολο να αποτοξινωθείς τόσο εύκολα από τις νοοτροπίες του χθες. Ιδίως όταν αυτές σχετίζονται με μειονότητες και είναι καλυμμένες με το μανδύα του εθνικισμού. Με την ίδρυση της οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ οι προκλήσεις κατά των Βορειοηπειρωτών εντάσσονταν καθημερινώς. Με διαδοχικές παράνομες κρατήσεις στελεχών της Ομόνοιας, δημογερόντων και απλών πολιτών. Με την απέλαση του Αρχιμαν­δρίτη Μητροπόλεως Αργυροκάστρου Χρ. Μαϊδώνη και του Γ. Προξένου της Ελλάδος Χρήστου Ιακώβου κ. ά. Με ληστείες, φοβία και τρομοκρατία. Το έναυσμα για τα όσα θα συνέβαιναν ήταν το επεισόδιο της Επισκοπής την 10 η  Απριλίου. Η τρομοκρατία κατά των Βορειοη­πειρωτών αυξάνεται. Οι προκλήσεις της Αλβανίας εις βάρος της Ελλάδας έχουν εν