Η ομιλία της Γ.Γ. της ΚΑΒΗ Αθηνάς Κρεμμύδα στο ετήσιο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Κατσίφα

Αιδεσιμότατοι πατέρες,

Προσφιλείς συγγενείς του Κωνσταντίνου Κατσίφα,

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

Ελληνίδες και Έλληνες

Η τιμή προς τους ήρωες, σε καιρούς χαλεπούς για την ιδιαίτερη Πατρίδα μας, τα μνημόσυνα, ο σεβασμός και η απόδοση τιμών στους αθάνατους νεκρούς μας αποτελούν εθνικό χρέος. 

Είμαστε όλοι εδώ σήμερα, στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης για να τιμήσουμε την μνήμη και τη θυσία του εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα, αναδεικνύοντας για άλλη μία φορά την ιστορική αλήθεια που αντιπαλεύεται τη λήθη.

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας γεννήθηκε στους Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου, στη γη των Ελλήνων προγόνων μας από αρχαιοτάτων χρόνων, εκεί που το 1940 οι ήρωες πολεμούσαν σαν Έλληνες γράφοντας το μεγαλύτερο Έπος στην παγκόσμια σύγχρονη ιστορία. Εκεί που οι Έλληνες δεν σταματούν ποτέ να αγωνίζονται για την ταυτότητα τους, την θρησκεία, τη γλώσσα, την ιστορία, τον πολιτισμό και την περιουσία τους.

Ο Κωνσταντίνος ήταν υπερήφανος ως Έλληνας, αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και πίστευε ότι το ξεχασμένο, από τους Έλληνες πολιτικούς, βορειοηπειρωτικό ζήτημα δεν μπορεί να έχει ιδεολογικό ή κομματικό πρόσημο, αλλά αποτελεί μείζον εθνικό θέμα και υπόθεση όλων των Ελλήνων όπως και το θέμα της Μακεδονίας. 

Ήταν παρών στον αγώνα για το όνομα της Μακεδονίας υψώνοντας, στις διαδηλώσεις, την μεγαλύτερη Ελληνική σημαία, σαν να ήθελε να ενώσει ολόκληρο τον Ελληνισμό για τη Μακεδονία μας. Η ίδια σημαία κυμάτισε ελεύθερα στους Βουλιαράτες και σκέπασε όλους τους Έλληνες που με συγκίνηση και υπερηφάνεια τον συνόδεψαν στο πάνθεον των ηρώων.

Ο Κωνσταντίνος δεν φοβήθηκε, αλλά στάθηκε όρθιος και αγέρωχος στα πυρά των Αλβανών. Φοβήθηκε όμως την προδοσία της Βορείου Ηπείρου μετά την Συμφωνία των Πρεσπών, και αποφάσισε να αλλάξει το ρου της ιστορίας, θυσιάζοντας τη ζωή του στα ίδια βουνά που είναι ακόμα ποτισμένα με το αίμα των ηρώων του 1940, γιατί ήθελε την 28η Οκτωβρίου η Ελληνική σημαία να κυματίζει εκεί ελεύθερα ως ελάχιστος φόρος τιμής σε όσους έπεσαν μαχόμενοι κατά του φασισμού και για την ελευθερία της πατρίδας μας.    

Η ηρωική πράξη του Κωνσταντίνου Κατσίφα δεν ήταν τυχαία αλλά ήταν η επιλογή του να στείλει το δικό του μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις, και τα κατάφερε. Ήταν η κραυγή αγωνίας όλων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου που εδώ και έναν αιώνα διεκδικούν τα δικαιώματα τους όπως είναι κατοχυρωμένα από διεθνείς συμβάσεις και οργανισμούς και τα οποία οφείλει το αλβανικό κράτος να σεβαστεί.

Υποκλινόμαστε όλοι με σεβασμό στην μητέρα του, την Ελληνίδα μάνα, τη γυναίκα Ηπειρώτισσα η οποία εκείνες τις δύσκολες στιγμές βρήκε την δύναμη και το κουράγιο να εκφράσει την αγωνία της για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων στη Βόρειο Ήπειρο.

Η θυσία του Κωνσταντίνου ήταν ένα σαφές μήνυμα προς όλους όσους χειρίζονται την τύχη των λαών εντός και εκτός συνόρων, και προς τους ευρωπαίους φίλους μας, μερικοί εκ των οποίων σήμερα εκθειάζουν την δήθεν δημοκρατία στην Αλβανία και τα δήθεν βήματα προόδου για να την εντάξουν στην ΕΕ. Σε ποια δημοκρατία αναφέρονται άραγε, όταν όλοι γνωρίζουμε πως ούτε ο Αλβανός πολίτης δεν μπορεί να βρει το δίκιο του σ ’αυτή τη χώρα πόσο δε μάλλον οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες;

Για το αλβανικό καθεστώς όσοι αγωνίζονται για το ύψιστο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου είναι απλώς τρομοκράτες και ακραίοι. Έτσι χαρακτηρίζουν και τον Κωνσταντίνο Κατσίφα προσπαθώντας με κάθε μέσο να το στοιχειοθετήσουν και να το αποδείξουν, αφού έχει περάσει ένας χρόνος χωρίς να έχουν ανακοινώσει ακόμα το πόρισμα της δολοφονίας του. Για ποιο κράτος δικαίου μιλάμε άραγε;

Σήμερα οι διεθνείς οργανισμοί και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν θεσπίσει ειδικό καθεστώς αναγνώρισης και προστασίας των εθνικών μειονοτήτων, το οποίο οφείλουν να σέβονται και να εφαρμόζουν όλες οι δημοκρατικές χώρες.   

           

Αν η ΕΕ δεν θέλει να χάσει την αξιοπιστία της θα πρέπει η ίδια να σεβαστεί τις Αρχές και τους κανόνες που την διέπουν και να μην επιτρέψει στην Αλβανία να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας αν δεν σεβαστεί στο ακέραιο τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. 

Η δαμόκλειος σπάθη της «Μεγάλης Αλβανίας» στα Βαλκάνια και οι επεκτατικές τις βλέψεις προς την Ελλάδα, όπως εκφράζονται στα σχολικά τους βιβλία, από τα ΜΜΕ ή από επίσημα πολιτικά χείλη δεν αρμόζουν στις Αρχές και στο πνεύμα της ΕΕ. 

Η δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα είχε ως στόχο να τρομοκρατήσει τους Βορειοηπειρώτες ώστε να τραπούν σε φυγή και να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες, αποσκοπώντας στον αφελληνισμό της περιοχής. 

Λίγο πριν φύγει για τους ουρανούς, ο Κωνσταντίνος εξέφρασε την αγωνία του γράφοντας: «τι θα απογίνουν τα ελληνόπουλα της Βορείου Ηπείρου αν δεν μπορούν να μάθουν την Ελληνική γλώσσα και ιστορία;»

Σήμερα το ετήσιο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Κατσίφα υπενθυμίζει σε όλους πως είναι εθνικό χρέος και ευθύνη να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορία μας και να την μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές, γιατί η ιστορία, μας διδάσκει θάρρος και αποφασιστικότητα όταν χρειαστεί να αντισταθούμε στις προκλήσεις των καιρών.  

   

Η Βόρειος Ήπειρος έχει την δική της ιστορία που ξεκινάει από αρχαιοτάτων χρόνων. Είναι  γραμμένη από τους αγώνες των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών που το 1914 πολέμησαν για να ενωθούν με την Ελλάδα, και συνεχίζει μέχρι σήμερα να γεννά ήρωες όπως ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. 

Και οι ακρίτες της Ηπείρου ξέρουν να αγωνίζονται, να αντιστέκονται και να γονατίζουν μόνο στον ήρωά τους φωνάζοντας ΑΘΑΝΑΤΟΣ!